کد مطلب:214952 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:262
فرزندان و مسوولیت
مسوولیت دادن به فرزندان از روشهای مؤثر تربیتی است. مسوولیت، اگر متناسب با توان كودكان باشد و در انجام دادن آن یاری شوند، اعتماد به نفسشان را تقویت می كند و آنان را برای پذیرش و به انجام رساندن مسوولیتهای بزرگتر آماده می سازد علاوه بر این، كودكان احساس می كنند كه والدین برای آنها احترام قایلند و آنها را ناتوان نمی انگارند. پیشوای هفتم شیعیان، در فرصتهای مناسب، به فرزندانش مسوولیت می داد. سلیمان جعفری می گوید: هنگامی كه یكی از فرزندان امام كاظم (ع) در بستر مرگ بود، حضرت به فرزندش قاسم فرمود: بر بالین برادرت سوره صافات بخوان. قاسم قرائت سوره صافات را شروع كرد و چون به آیه «اهم اشد خلقا ام من خلقناه...؛ رسید، برادرش وفات یافت...» [1] .
آن حضرت همچنین، همزمان با وصی اصلی قرار دادن حضرت رضا (ع) سه تن از فرزندانش (عباس، اسماعیل و احمد) را در مسوولیت وصایت با امام هشتم (ع) همراه ساخت.
آن حضرت همچنین، همزمان با وصی اصلی قرار دادن حضرت رضا (ع) سه تن از فرزندانش (عباس، اسماعیل و احمد) را در مسوولیت وصایت با امام هشتم (ع) همراه ساخت.
[1] صبي عارم: بين العرام بالضم اي شرس (مجمع البحرين، ج 6، ص 113) و الشرس هو السيي ء الخلق، بين الشرس (همان، ج 4، ص 78)؛ عرم عرامه: اشتد و خرج عن الحد (المنجد) در برخي كتب عرامه را تحمل سختي و مشقت كودك معنا كرده اند كه به نظر مي رسد صحيح نباشد.